ردشگری به عنوان صنعتی حساس به تغییرات محیط، اثر مستقیمی از تغییرات اقلیمی دریافت میکند. تغییر اقلیم می تواند باعث رونق یا رکود صنعت گردشگری گردد. از عوامل پایداری گردشگری، پایداری محیط طبیعی است. دراین مطالعه پارامترهای حرارتی شهر چابهار به منظور تعیین روندهای زمانی بلندمدت دادهها و مشخص نمودن تغییرات اقلیمی منطقه مورد مطالعه طی دوره سی ساله 8811الی 7182مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. بدین منظور هر یک ازسری دادههای درجه حرارت از روش من کندال بررسی شدند. نتایج نشان می دهد روند در تمامی داده ها معنادار است. بر اساس مدل من کندال داده های سالانه وفصلی متوسط دما دارای تغییرات معنیدار افزایشی بوده و وضعیت نشان دهنده وجود روند افزایشی باشیب نسبتا تند دراین سری های زمانی می باشد (خصوصا فصل زمستان و بهار) . جهش معنا دار از سال 7112به بعد مشاهده می گردد . برای برنامهریزی بلندمدت گردشگری ، شناخت روند گذشته تغییرات دما در شهر بندری چابهارمی تواند سودمند باشد و در این شهر جاذبه های گردشگری می تواند تحت تأثیر پدیده تغییر آب وهوا قرار گیرد. دربرنامه ریزی گردشگری می بایست افزایش درجه حرارت و اثرات آن در نظر گرفته شود و با توجه به این تغییرات در جهت توسعه پایدار گام بر دارد
