در این پروژه، ابتدا با استفاده از روش هیدروترمال، کامپوزیت های مولیبدن دی سلنید و دوپه های آن با منگنز سنتز شده است، سپس ساختار هسته- پوسته این ترکیبات با پلی پیرول با روش پلیمریزاسیون ایجاد میشود. در ادامه این پژوهش، جهت بررسی مورفولوژی سطح و ساختار نمونه ها از تکنیک و روش های تشخیصی مانند میکروسکوپ الکترونی روبشی و پخش انرژی اشعه ایکس )EDS/SEM )و پراش اشعه ایکس )XRD )استفاده شده است. با توجه به نتایج به دست آمده از این تکنیک ها، ساختارهای متخلخلی چون نانوگل، نانولوله، کروی و الیه الیه با اندازه ذرات 40 10- نانومتر برای ترکیبات سنتز شده مشاهده شد. در ادامه، به منظور بررسی رفتار ابرخازنی این ترکیبات با استفاده از تکنیک های الکتروشیمیایی مانند ولتامتری چرخه ای )CV)، شارژ/ دشارژ جریان ثابت )GCD )و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی )EIS )به صورت سه الکترودی در محلول سولفوریک اسید 1 موالر ارزیابی میگردد. با استفاده از این تکنیک ها، این نتایج حاصل شد که ترکیبات دوپه شده بر پایه پلی پیرول به علت ساختار متخلخل و مساحت سطح باال، دارای تخریب کمتر، پایداری باال و ظرفیت ویژه خازنی باالتری نسبت به ترکیب مولیبدن دی سلنید و پلی پیرول خالص میباشد که از بین ترکیبات مختلف دوپه شده، نمونه مولیبدن دی سلنید دوپه شده با 6% منگنز بر پایه پلی پیرول رفتار خازنی باالتری را نشان داد. بدین صورت میتوان این ترکیبات را به عنوان موادی در جهت ذخیره بار الکتریکی و انرژی در ابرخازن ها پیشنهاد داد.
