در این تحقیق ویژگ یهای فضایی و زمانی رخداد سامان ههای همرفتی در جنو ب غ ر ب ا ی ر ا ن ، ط ی سال های 2001 تا 2005 با استفاده از مورد بررسی قرار گرفت. ،GMS و GOES ،Meteosat تصاویر ادغامی دمای درخشندگی حاصل از باند مادون قرمز ماهوار ههای زمین آهنگ سامانه های همرفتی بر اساس آستانه های دما و مساحت به ترتیب برابر 228 درجه کلوین و 1000 کیلومترمربع در تصاویر دمای درخشندگی شناسایی و مسیریابی شدند. با مجموع بارش بیش از 10 میلی متر و همچنین ثبت WMO در مجموع 268 سامانه همرفتی در زمان رخداد بارش سنگین (بر اساس پدیده رگبار حداقل در 3 ایستگاه) شناسایی شد. نتایج نشان داد که ماه های دسامبر و آوریل به ترتیب با 69 و 67 مورد پررخدادترین و ماه فوریه تنها با 5 مورد کم رخدادترین ماه های سال از نظر بارش همرفتی بوده اند. تعداد رخداد سامانه هایی با طول عمر و وسعت زیاد، قابل توجه بوده است، که نشا ندهنده ی نقش مهم عوامل دینامیک در شک لگیری سامانه های همرفتی این منطقه است. فراوان ترین جهت حرکت از جنو بغرب به سمت شما لشرق ( 53 درصد) و از غرب به سمت شرق ( 38 درصد) بود، بنابراین جهت حرکت سامان ههای همرفتی با جهت حرکت کلی جریانات جوی در این منطقه مطابقت داشته و توسط جریانات در سطوح میانی جو تعیین شده است. همان طور که انتظار می رفت محل شکل گیری سامانه های همرفتی تحت تأثیر توپوگرافی منطقه است، به این صورت که بیشینه محل شکل گیری این سامانه ها در دامن هی رو به باد زاگرس بوده و در دامنه ی بادپناه کوه های زاگرس به ندرت سامانه ای تشکیل شده است. بطور کلی فراوانی رخداد از جنوب غرب منطقه به سمت شمال شرق ابتدا افزایش و سپس کاهش یافته است. بنابراین میزان رخداد از شرایط توپوگرفی تأثیر پذیرفته و فراوانی رخداد در ارتفاعات بیشتر بود. اما پراکندگی رخداد و میزان تأثیرپذیری آن از توپوگرافی، در ماه های مختلف سال تفاو تهایی داشته؛ بطوری که در ما ههای گرم سال بیشترین و در ما ههای سرد سال کمترین هماهنگی با توپوگرافی دیده شده است.
