نسیبه پوطی

هوش مصنوعی مولد را می‌توان به عنوان فناوری که از مدل‌های یادگیری عمیق برای تولید محتوای انسان‌مانند (مثلاً تصاویر، کلمات) در پاسخ به درخواست‌های پیچیده و متنوع (مثلاً زبان‌ها) استفاده می‌کند تعریف کرد. از آنجایی که هوش مصنوعی مولد به سرعت به تکامل خود ادامه می دهد، در چند سال آینده منجر به نوآوری و پیشرفت در آموزش خواهد شد، اما همچنین چالش های جدید بی شماری را ایجاد خواهد کرد. به طور خاص ChatGPT، یک ربات چت که توسط GenAI هدایت می‌شود، سرفصل‌ها را به خود جلب کرده و به کانون بحث‌های جاری در مورد تأثیرات منفی بالقوه‌ای که می‌تواند بر آموزش و یادگیری داشته باشد تبدیل شده است. ChatGPT خود را به عنوان یک مدل زبانی بزرگ توصیف می‌کند که برای تولید متن انسان‌مانند بر اساس یک درخواست یا زمینه خاص آموزش دیده است. می توان از آن برای انواع وظایف پردازش زبان طبیعی مانند تکمیل متن، تولید مکالمه و ترجمه زبان استفاده کرد. . با این حال، ادغام آن در محیط های آموزشی نگرانی هایی را در مورد صداقت تحصیلی، تشخیص سرقت ادبی و تأثیر بالقوه بر مهارت های تفکر انتقادی ایجاد می کند. این مقاله مطالعه‌ای را برای درک دیدگاه ChatGPT در مورد چالش‌ها و فرصت‌هایی که برای آموزش نشان می‌دهد، اتخاذ می‌کند. این تحقیق به بررسی مزایا و محدودیت‌های بالقوه ChatGPT و همچنین استراتژی‌های کاهش برای پرداختن به چالش‌های شناسایی‌شده می‌پردازد. مطالعه به روش جستجوی سیستماتیک اکتشافی، منابع جدید بین سالهای 2022 تا 2024 را مورد بررسی قرارداده است. تمرکز روش تحقیق بر تحلیل محتوای ساخت یافته هدفمند و قضاوتی می باشد. یافته‌ها بر نیاز فوری به سیاست‌ها، دستورالعمل‌ها و چارچوب‌های روشن برای ادغام مسئولانه ChatGPT در آموزش تأکید می‌کنند. همچنین نیاز به تحقیقات تجربی برای درک تجربیات و ادراکات کاربر را برجسته می کند. این یافته‌ها بینش‌هایی را ارائه می‌کنند که می‌تواند تلاش‌های تحقیقاتی آینده را در درک مفاهیم ChatGPT و سیستم‌های هوش مصنوعی مشابه در آموزش هدایت کنند.