هدف پژوهش حاضر تأثیر آموزش تلفیقی بر خوپنداره و اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان در درس عربی بود. روش پژوهش حاضر شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر کنگاور بود که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای 40 دانش‌آموز بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب شده بودند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های خودپنداره (SCQ) کارزل راجرز و اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران (2005) بود که پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب 79/0 و 75/0 به دست آمد و روایی آنها نیز با کمک اساتید روان‌شناسی و مختصصین حوزه علوم تربیتی و روان‌شناسی مورد بررسی قرار گرفت و پس از بررسی‌های لازم مورد تأیید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار تحلیل آماری spss ورژن 24 در بخش تحلیل توصیفی (واریانس، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و استنباطی (تحلیل کواریانس یک متغیره) استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش تلفیقی تأثیر معناداری بر خودپنداره و اشتیاق تحصیلی و مؤلفههای آنها در دانش‌آموزان داشته است(01/0>p). همچنین نتایج پژوهش نشان داد روش آموزش تلفیقی سبب افزایش خودپنداره و اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان شد. بدین ترتیب پیشنهاد می‌شود که در جهت افزایش استفاده از روش آموزش تلفیقی به منظور بهبود سایر عوامل روانشناختی دانش‌آموزان برنامه‌ریزی گردد.
