روش هیدرو ترمال از قویترین و پرکاربردترین روشهای پایین به باال در ساخت نانو ساختارها میباشد که به خاطر ساده بودن روش و مقرون به صرفه اقتصادی بودن امروزه مورد توجه واقع شده است. در این پروژه در ابتدا با استفاده از روش هیدروترمال، ترکیبات مولیبدن دی سلنید و دوپههای آن با مس بر پایه پلی پیرول سنتز شده است. در ادامه جهت بررسی مورفولوژی سطح و ساختار نمونهها از تکنیکهای تشخیصی مختلف مانند میکروسکوپ الکترونی روبشی و پخش انرژی اشعه ایکس )EDS/SEM)، پراش اشعه ایکس )XRD )و طیف سنجی فتوالکترون اشعه ایکس )XPS )استفاده شده است. نتایج نشان داد که ساختارهای متخلخل اسفنجی،کروی، رشته ای- میله ای و الیه الیه متشکل از نانوذرات با اندازه ذرات حدود20 نانومتر برای ترکیبات سنتز شده مشاهده میشود. پس از بررسی مورفولوژی سطح و ساختار نمونهها، به منظور بررسی رفتار ابرخازنی آنها با استفاده از تکنیکهای الکتروشیمیایی مختلف مانند ولتامتری چرخهای )CV)، شارژ/دشارژ جریان ثابت )GCD )و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی )EIS )بصورت سه الکترودی در محلول اسید سولفوریک 1 موالر ارزیابی شد. نتایج نشان داد ترکیبات دوپه شده بر پایهی پلی پیرول به علت ساختار متخلخل و مساحت سطح باال، ظرفیت ویژه خازنی باالتری نسبت به ترکیب مولیبدن دی سلنید خالص و پلی پیرول داشته به طوری که در میان نمونههای مختلف دوپه شده بر پایهی پلی پیرول، نمونه مولیبدن دی سلنید دوپه شده با 4⁒ مس عملکرد بهتری را نشان داد. بنابراین میتوان این ترکیبات را به عنوان موادی جهت ذخیره بار الکتریکی و انرژی در ابرخازنها پیشنهاد داد.
