ابرخازنها ظرفیت بسیار باالتری نسبت به خازنهای معمولی بیش از 10 میلی فاراد و در محدوده فاراد دارند؛ اما ولتاژ شکست آنها پایین میباشد . در این میان استفاده از کلکوژنیدهای مولیبدن مانند مولیبدن دی سلنید و دوپههای آن با برخی فلزات به عنوان ابرخازن اهمیت شایانی یافته است. در این تحقیق ابتدا با استفاده از روش هیدروترمال، کامپوزیتهای مولیبدن دی سلنید و دوپههای آن با نیکل سنتز شده است. سپس الیه پلی پیرول با فرآیند پلیمریزاسیون بر روی آنها ایجاد میشود در ادامه جهت بررسی مورفولوژی سطح و ساختار نمونهها از تکنیکهای تشخیص ی مختلف مانند پخش انرژی اشعه ایکس )EDS/SEM )و میکروسکوپ الکترونی روبش ی، طیفسنجی فتوالکترون اشعه ایکس ) XPS )و پراش اشعه ایکس )XRD )استفاده خواهد شد . نتایج نشان میدهد که ساختارهای متخلخلی چون نانوگل و الیه الیه با اندازه ذرات ۲0-40 نانومتر برای ترکیبات سنتز شده مشاهده میشود. پس از بررسی مورفولوژی سطح و ساختار نمونهها، رفتار ابرخازنی آنها با استفاده از تکنیکهای الکتروشیمیایی مختلف مانند ولتامتری چرخهای )CV)، شارژ/دشارژ جریان ثابت )GCD )و طیفسنجی امپدانس الکتروشیمیایی )EIS )بصورت سه الکترودی در محلول سولفوریک اسید ارزیابی میشود . نتایج نشان میدهد ترکیبات دوپه شده به علت مساحت سطح باال و ساختار متخلخل، نسبت به ترکیب مولیبدن دی سلنید خالص ظرفیت ویژه خازنی باالتری داشته است بطوریکه در میان نمونههای مختلف دوپه شده، نمونه مولیبدن دی سلنید دوپه شده با %4 نیکل بر پایه پلیپیرول رفتار خازنی باالتری را نشان داده است. بنابراین میتوان این ترکیبات را به عنوان موادی جهت ذخیره بار الکتریکی و انرژی در ابرخازنها پیشنهاد داد.
