حافظ مهدنژاد

شناخت عوامل تأثیرگذار در شکل‌گیری کانون­های جرم­خیز موجب آگاهی یافتن مدیران و برنامه ریزان و تدوین راهبردهای مناسب برای ارتقاء امنیت در آن‌ها می‌شود. بر همین اساس، هدف پژوهش حاضر رتبه‌بندی عوامل تأثیرگذار بر شکل‌گیری کانون­های جرم­خیز و سنجش تأثیر فقر بر شکل­گیری آن‌ها در شهر جدید هشتگرد است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش آن توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری شامل محدودۀ قانونی شهر جدید هشتگرد در سال 1399 است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران معادل 400 نفر است. روایی پژوهش با توجه به نظر کارشناسان و خبرگان و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ(بیشتر از 7/0) تائید شده است. از آزمون فریدمن، کای اسکوئر پیرسون، لایکلی هود، تا او بی کندال، اسپیرمن و تخمین تراکم کرنل برای تحلیل داده‌ها استفاده‌شده است. از نرم‌افزارهای SPSS و Arc GIS و نرم‌افزار جانبی Cime Analysis برای تحلیل داده‌های پژوهش استفاده‌شده است. بر اساس آزمون فریدمن، عوامل اقتصادی مشتمل بر فقر(با میانگین70/19)، بیکاری(25/19)، نابرابری درآمدی(12/19) و تحرک مسکونی(21/17)، بیشترین تأثیر بر وقوع جرم در شهر جدید هشتگرد دارند. توزیع فضایی جرائم به‌صورت خوشه‌ای است و بیشترین جرم در فازهای جدید و فقیرنشین اتفاق افتاده است. بر اساس نتایج آزمون‌های آماری کای اسکوئر پیرسون، لایکلی هود، تا او بی کندال، اسپیرمن، شدت همبستگی بالایی بین شکل­گیری کانون­های جغرافیایی جرم در فضاهای پسا کلان‌شهری و متغیرهایی نظیر فقر، نبود حمل‌ونقل عمومی، تنوع قومی و فرهنگی، تحرک مسکونی و فضاهای بی‌دفاع شهری وجود دارد.