پارکهای علم و فناوری به منزله پیوند دهنده صنعت و دانشگاه و کاتالیزوری برای توسعه به حساب می آیند و به عنوان بستری برای نوآوری و انتقال دانش برای حل مسائل صنعت و جامعه عمل می کنند. در این میان سنگاپور سرمایه گذاری ویژه ای روی توسعه تکنوپل ها جهت رونق و شکوفایی اقتصادی خود نموده است به گونه ای که از از اقتصادی مبتنی بر کار فشرده در دهه 1970- 1960، به اقتصاد دانش بنیان در دهه 2010 رسیده است. در این میان، بیوپلیس بخش زیست پزشکی One North سنگاپور است که محیط جذابی برای جذب نخبگان و همکاری بین جامعه علمی خصوصی و عمومی فراهم نموده است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر، خوانش مولفه های تاثیرگذار در توسعه بیوپلیس و عنصر شهرسازی آن است. روش پژوهش حاضر، توصیفی و تحلیلی و بهره گیری از منابع اسنادی و کتابخانه ای است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که بیوپلیس، توسط زاها حدید طراحی شده و شش مرحله توسعه را پشت سر نهاده است. مولفه های تاثیرگذار در توسعه بیوپلیس در متن شهر دانش بنیان متشکل از راهبری، برنامه ریزی شهری، فضای همیاری، بهره وری و خلاقیت است. مدل برنامه ریزی شهری بیوپلیس با هدف ظرفیت سازی جهت گسترش نوآوری و افزایش کیفیت زندگی، بر ترویج منطقه بندی با کاربری مختلط، تنوع تراکم، ساختمان های قدیمی، زیرساخت های نوآورانه و پایدار، فشردگی، ساختمانهای نمادین و زیرساخت های و امکانات رفاهی نظیر زیرساختهای پایدار و هوشمند، سیستم های حمل و نقل چند گرهی، منطق سبز و امکانات فرهنگی و سرگرمی استوار است.
