امروزه نقشه های جغرافیایی دیجیتال را می توان به عنوان واسط کاربری برای درک و پیمایش در سطح شهر در نظر گرفت. با این وجود، نقشه های دیجیتال امروزی بیش از حد بر نیازهای وسایل نقلیه موتوری تأکید می کنند. در بررسی های اولیه دریافتیم مسیرهای عابر پیاده موجود در نقشه های دیجیتالی به عنوان گزینه افزودنی در نظر گرفته شده است و جمع آوری داده های مربوطه در این زمینه تاکنون انجام نشده است. لذا انجام چنین پژوهشی با توجه به نکات مذکور عامل اساسی در یافتن پیاده روهای قابل حرکت برای معلولین می باشد. باتوجه به اینکه پیاده روی یکی از امور اجتناب ناپذیر در فعالیت های روزمره محسوب می شود، مطالعات بسیار گسترده ای در خصوص بهسازی معابر جهت پیاده روی پویا و ایمن به عمل آمده است. از آنجایی که تمامی اقشار جامعه اعم از افراد سالم و معلول از پیاده رو استفاده می نمایند، لازم است طراحی آن به نحوی صورت پذیرد تا استفاده ی آسان از آن برای همه میسر باشد. با توجه به شرایط ویژه افراد معلول، مناسب سازی در معابر شهری باید با ارجحیت حرکت پیاده بر سواره یا به بیان دیگر با محوریت انسان (انسان محوری) صورت پذیرد. برای درک بهتر لازم است تعریفی از معلولیت و چرایی لزوم ساماندهی معابر ارائه گردد. معلولیت به ناتوانی جسمی در انجام تمام یا قسمتی از فعالیت های روزمره براثر نقص جسمی یا ذهنی اطلاق می گردد.این نقیصه باعث اختلال در ایجاد رابطه ی صحیح بین فرد و محیط می شود. هدف از این پژوهش، مسیریابی پیاده روهای قابل حرکت برای معلولین به وسیله جمع آوری مسیرهای مناسب پیاده رو برای معلولین با بهره گیری از اپلیکیشن قابل نصب بر روی تلفن های همراه شهروندان است.
