در این پژوهش سعی شد با کاربرد مدل رگرسیون و براساس متغیرهای ضخامت نوری هواویزها و پارامترهای هواشناسی، میزان ذرات معلق برآورد و دقت آن ارزیابی شود. برای این منظور دادههای غلظت ذرات معلق کوچکتر از 01میکرومتر، دادههای دما، رطوبت نسبی، سرعت باد، دید افقی و ابرناکی، ارتفاع لایه مرزی، ضخامت نوری هواویزها حاصل الگوریتمهای ادغامی دیپبلو و دارکتارگت 1/551نانومتر بهکار گرفته شد. نتایج نشان داد میزان نوسانات ذرات معلق که توسط مدل قابل توجیه است تصادفی نیست (در سطح اطمینان 99درصد)، هرچند که تغییرات توجیهشده توسط مدلها کم (01درصد در فصل گرم و 01درصد در فصل سرد) است و خطاهای محاسبهشده در بخش ارزیابی روشن نمود که مدلهای ارائه شده، دقت زیادی ندارند. همچنین مشخص شد در فصل گرم متغیر سرعت باد میتواند نتایج حاصل از مدل رگرسیون رابطۀ ضخامت نوری هواویزها و غلظت ذرات معلق کوچکتر از 01میکرومتر را بهبود ببخشد و در فصل سرد نیز وجود متغیرهای ارتفاع لایۀ مرزی و دما در مدل رگرسیون بهلحاظ آماری قابل قبول است و باعث بهبود نتایج مدل میشود.
