مشخصات پژوهش

عنوان	تعیین نسبت آب قابل برنامه ریزی ابلاغی وزارت نیرو با الگوی کشت بهینه یا متداول استان قم با تاکید بر تعادل بخشی آبخوان ها (مطالعه موردی: محدوده مطالعاتی قم-کهک)
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
کلیدواژه‌ها	تعادل بخشی، برنامه ریزی آرمانی، قم- کهک
چکیده	سهم بالای مصرف آب کشاورزی در مقایسه با سایر بخش ها و بحران جدی کم آبی سال های اخیر، اصلاح و پیشنهاد الگوی بهینه کشتی که مصرف آب را کاهش و بهره وری استفاده از آن را افزایش دهد، از الزامات اکثر دشت های ممنوعه و بحرانی از سوی وزارت نیرو می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارائه الگوی بهینه کشت متناسب با آب قابل برنامه ریزی کشاورزی (منابع آب زیرزمینی) ابلاغی وزارت نیرو در سطح آبخوان محدوده مطالعاتی قم –کهک و جبران کسری تجمعی درازمدت آبخوان و تاکید بر شاخص های پایداری کشاورزی در افق برنامه ریزی بیست ساله صورت گرفته است. برای شبیه سازی رفتار مولفه های بارندگی از خروجی های سناریو A2 مدل اقلیمی HADCM3 بهره گرفته و با استفاده از معادله پیوستگی بیلان، حجم آب قابل تخصیص به بخش زراعی در هر سال برآورد گردید. سپس با بکارگیری مدل های برنامه ریزی آرمانی فازی، الگوهای زراعی پایدار در چارچوب محدودیت های فنی ارائه شد. نتایج نشان داد که اجرای الگوهای زراعی پیشنهادی علاوه بر جبران کسری 536 میلیون مترمکعبی آبخوان و تعادل بخشی آن سبب تثبیت درآمد کشاورزان، کاهش مصرف کودها و سموم شیمیایی، افزایش اشتغال نیروی کار و بهره وری فیزیکی مصرف منابع آبی، کودها و سموم شیمیایی خواهد شد. لذا به مسئولان منطقه ای پیشنهاد می شود اجرای الگوهای زراعی پیشنهادی را در اولویت قرار دهند که این امر نیازمند تدوین الزامات قانونی، سیاست های تشویقی و تنبیهی و برگزاری دوره های آموزشی و ترویجی می باشد.
پژوهشگران	سعید امامی فر (مجری)، فرشاد محمدیان (همکار)