|
عنوان
|
بررسی و تحلیل نقش اشیای متبرک در سیاست فرهنگی دکن عصر قطب شاهیان
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
شیاء و نمادهای مقدس سیاست فرهنگی تشیع قطب‌شاهیان دکن
|
|
چکیده
|
قطب‌شاهیان یا سلطنت گلکنده،اعقاب قراقویونلوهای ایران بودند که سلسله‌ای شیعی حیدرآباد)دکن( در جنوب هندوستان تأسیس کردند که از سال918 تا 1098ه‌ق تداوم یافت.قطب‌شاهیان در جهت گسترش مذهب تشیع دردکن،نوعی سیاست فرهنگی با استفاده ازنمادهای مقدس شیعی اتخاذ کردند. تحقیق حاضر می‌کوشد با الهام از نظریه سیاست فرهنگی و روش توصیفی-تحلیلی به این پرسش اساسی پاسخ دهد که: به هم‌پیوستگی اشیای متبرک و سیاست‌های فرهنگی درجهت گسترش مذهب تشیع در دکن و حیدرآباد چگونه قابل تبیین است؟ نتایج تحقیق نشان می‌دهد که نمادهای مقدس شیعی حضوری همیشگی در اعمال عبادی شیعیان دِکَن در دوره قطب‌شاهیان داشته است. قطب‌شاهیان با اتکا به سیاست فرهنگی متناسب و نمایشی و همچنین گفتمان هویت-بخش فرهنگی، اشیای متبرک و مقدس ائمه و اهل‌بیت را در عَلَم‌ها ترکیب کردند و آنها را در جهت تقویت هویت‌های اجتماعی و فرهنگی مختص شیعی و درجهت محافظت و ضرورت هویت جامعه شیعی در دکن و حیدرآباد به کار بردند و با نمادسازی آیینی از این اشیاء مقدس، در سطحی کلان، مفاهیم اساسی هویتی فرهنگ شیعه را به منصه ظهور رساندند، سوگیری‌های جانبی آنرا شکل دادند،مرزهای فرهنگی راهویتبخشیدند و از درون آن، رفتار، فعالیت‌ها، جریان‌ها و سیاست‌های فرهنگی ویژه‌ای مطابق و سازگار با گفتمان مرکزی(تشیع) و گفتمان محوری آن(عاشورا) ارائه کردند.
|
|
پژوهشگران
|
مسلم سلیمانیان (نفر اول)، نادر پروین (نفر دوم)، ﺯﻟﻴﺨﺎ ﺍﻣﻴﻨﻲ (نفر سوم)
|