عنوان
|
اقلیم شناسی تورسیم تبریز با تاکید بر شناسایی گونه های هوا و شاخص Tci
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
اقلیمشناسی تورسیم، گونهی هوا، حالت تجزیه، تحلیل خوشهای، شاخص TCI.
|
چکیده
|
در این پژوهش، بهمنظور بررسی اقلیمشناسی توریسم تبریز از دو روش شناسایی گونههای هوا و شاخص اقلیم گردشگری استفاده شده است. برای نیل به این هدف، دادههای روزانه 22 متغیر اقلیمی شامل دمای خشک، دمای تر، نم نسبی، سرعت باد و سمت باد در ساعتهای )15-09-03(، بیشنه دمای روزانه، کمینه دمای روزانه، ارتفاع بارش روزانه، میانگین روزانه دمای خشک، میانگین روزانه دمای تر، میانگین دمای شبانهروز و میانگین روزانه درصد نم نسبی از 1360/1/1 تا 1389/12/29 به مدت 30 سال در تبریز استخراج شده است. برای تعیین گونهها از حالت تجزیهی P که آرایشی از ماتریس پایگاه دادههاست و در آن ستونها، متغیرهای جوی و سطرها، زمان هستند استفاده شده است. پس از استانداردسازی دادهها، تحلیل خوشهای به روش »ادغام وارد« با فاصله اقلیدسی انجام گرفت و برای تبریز، شش گونهی هوا شناسایی گردید )گونه یخبندان، مهآگین و آرام، گونه معتدل، گونه بادی، گونه سرد بارشمند، گونه گرم و خشک و گونه بسیار گرم و خشک بادی(. نتایج پژوهش نشان داد که گذار از یک فصل به فصل دیگر، سبب پیدایش یا میرش گونههای هوا میشود و از سوی دیگر طی دهههای اخیر، تغییرات محسوسی در روند ساالنهی گونههای هوا مشاهده شده است. همچنین نتایج حاصل از محاسبهی شاخص اقلیم گردشگری تبریز نشان داد که مناسبترین زمان برای آسایش گرمایی گردشگران در زمان اوج فعالیت آنها، اواخر بهار و سرتاسر فصل تابستان است و نامساعدترین زمان، دی و بهمنماه میباشد.
|
پژوهشگران
|
فخری سادات فاطمی نیا (نفر سوم)، بتول زینالی (نفر دوم)، سیدمحمد حسینی (نفر اول)
|