عنوان
|
تأثیر هیومیکاسید و تنش شوری بر برخی شاخص های جوانه زنی و مرفوفیزیولوژیکی گلراعی ایرانی در شرایط کشت بافت
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
پراکسیداز درصد جوانهزنی فلاونوئید کشت بافت مواد آلی
|
چکیده
|
کاربرد ترکیبهایی که بتواند تحمل گیاهان را به تنشهای محیطی از جمله شوری افزایش دهد دارای اهمیت است. برای ارزیابی تعدیل تنش شوری با استفاده از هیومیکاسید آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی گیاه دارویی گلراعی بومی ایران توده همدان (Hypericum perforatum L.) در آزمایشگاه کشت بافت دانشکده کشاورزی دانشگاه سیدجمال الدین اسدآبادی در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح شوری (صفر، 50 و 100 میلیمول بر لیتر) نمک کلریدسدیمکلریدسدیم و چهار سطح هیومیکاسید (صفر، 25، 50، 100 میلیگرم بر لیتر) بود. بیشترین درصد (65/98 درصد) و سرعت جوانهزنی (94/38) و طول ریشه (21/34 میلیمتر) در تیمار 50 میلیمول بر لیتر هیومیکاسید و بدون شوری بهدست آمد. بیشترین ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و کلروفیل کل مربوط به شرایط بدون تنش و هیومیکاسید با غلظت 100 میلیمول بر لیتر بود. بیشترین مقدار فنل در تیمار شوری 50 میلیمولار و هیومیکاسید با غلظت 50 میلیگرم بر لیتر بود. بیشترین میزان آنتیاکسیدان (77/99 میلیگرم بر گرم) و فلاونوئید کل (39/2 میلیگرم بر گرم) و کمترین میزان پراکسیدهیدروژن (12/9 میکروگرم بر گرم) در تیمار شوری 100 میلیمولار و هیومیکاسید با غلظت 50 میلیگرم بر لیتر بهدست آمد. نتایج پژوهش نشان داد اثر تعدیلکننده بهویژه کاربرد سطوح 50 میلیگرم بر لیتر هیومیکاسید میتواند بر فرایندهای فیزیولوژیک و صفات رویشی گیاه گلراعی تحت تنش شوری اثرگذار باشد.
|
پژوهشگران
|
علیرضا نوروزی شرف (نفر دوم)، مهرداد رسولی (نفر اول)
|